Nim jednak powstała finalna wersja welokoptera, zbudowano najpierw prototypowy pojazd VC1, który miał wymiary 5 na 5 metrów. Miał on 16 małych śmigieł, a energia pochodziła z niewielkich baterii umieszczonych pod pilotem. Całość ważyła ok. 80 kg i miała posłużyć jako test tej technologii. VC1 utrzymał się w powietrzu zaledwie 90 sekund, ale lot był stabilny, co pozwoliło uwierzyć, że takie rozwiązanie ma sens.

W następstwie dalszych prac powstał pojazd o nazwie Volocopter VC200. Najważniejsza zmiana polegała na tym, że pojawiła się kabina, do które można wsiąść. Pojazd ten otrzymał również płozy, dzięki czemu może lądować na różnego typu powierzchniach. Ponadto liczba śmigieł zwiększyła się z 16 do 18. Obecna wersja Volocoptera jest w stanie latać przez godzinę, co w ruchu miejskim pozwoli pokonać każdy dystans, rozpędzić się do prędkości 100 km/h i wzbić się na wysokość 2 km. Udźwig wolokoptera wynosi 450 kg.

Twórca wolokoptera, niemiecka firma Volocopter, przewiduje że wolokoptery zrewolucjonizują rynek miejskich taksówek i już za 10 lat będą mogły przewozić nawet do 100 tys. pasażerów w ciągu godziny.

Żeby tak się jednak stało niezbędne będzie wybudowanie odpowiednich dworców, na których pasażerowie będą chronieni przez wiatrem i deszczem, a statki powietrzne będą mogły startować co pół minuty. Jak twierdzi Alex Zosel, współzałożyciel firmy, latanie nie będzie droższe niż tradycyjne taksówki, ale będzie znacznie szybsze.

Wolokoptery to samoloty przewidziane do poruszania się po mieście. Dają się łatwo prowadzić wokół drapaczy chmur, zapewniają płynny lot i są tak ciche, że z odległości 100 m nie będzie ich słychać – zapewniają konstruktorzy.

Źródło: Volocopter