Scrum, jako metodologia pracy, został opracowany przez Kena Schwabera i Jeffa Sutherlanda w latach 90. ubiegłego wieku. Innowacyjność pomysłu polegała na zastosowaniu podejścia iteracyjnego (przyrostowego), które pozwala kontrolować przebieg działań i większe przewidywanie ryzyka.

Dzięki technice zwinnej zespoły w danej firmie są:

• w stałej relacji,
• komunikują się nawzajem,
• a także na bieżąco zgłaszają, na jakim etapie są realizowane przez nich zadania.

W ten sposób łatwiej wykryć popełniane błędy, ale – przede wszystkim – można efektywniej wspierać się w drodze do wspólnego celu.

Deadline, backlog i sprint

Scrum nie jest procedurą wytwarzania, ale narzędziem do realizacji założonych ustaleń. Odpowiednio dobrana organizacja pracy pozwala usprawnić nowe technologie. Dzięki niej reguły obowiązujące w danym przedsiębiorstwie stają się:

• jaśniejsze,
• terminy mocno podkreślone,
• a podział obowiązków – klarowny.

Podstawą Scruma jest zespół, który cechuje się samoorganizacją. Nie ma jednej hierarchii. Są za to 3 jasne role do spełnienia, wszystkie równie istotne dla zachowania ciągłości procesów. Scrum Master bierze czynny udział w tej biznesowej wędrówce, mając w pamięci listę zobowiązań wobec klienta i nieprzekraczalność deadlinów.

Product Owner to właściciel produktu, zarządza backlogiem (tj. listą wszystkich zadań – jej realizacja jest niezbędna do pomyślnego zakończenia „misji”) i zatwierdza poszczególne taski. Na nim spoczywa odpowiedzialność za kolejne etapy pracy i za to, co zespoły „dowożą” klientowi.

Ważne: Product Owner nie może pełnić roli Scrum Mastera! Zespół (np. deweloperski) aktywnie uczestniczy w spotkaniach scrumowych, podczas których dzieli się informacjami, na jakim etapie są zadania powierzone poszczególnym pracownikom.

W wypadku teamu zbudowanego z pomniejszych grup, mamy do czynienia z dużym zaufaniem, że konkretni pracownicy potrafią sami podejmować decyzje, które taski (i w jakiej kolejności) rozwiążą. I programista, i technical writer niejako „wcielają się” w role deweloperów, by na własnej skórze poczuć, jak bardzo złożony jest problem i czy uda się go „opanować” podczas ustalonego sprintu.

Scrum Master nadzoruje przebieg sprintu, jest „duszą zespołu/zespołów”, podpowiada najlepsze rozwiązania i dąży do utrzymania właściwego tempa w procesie tworzenia produktu/produktów.

źródło: Canva

Gra do jednego młyna

Na spotkania scrumowe koordynator przychodzi z piłką do rugby albo korzysta z tablicy oklejonej kolorowymi karteczkami, oznaczającymi:

• zadania,
• przydatne informacje,
• wyznaczone role w zespole itd.

Scrum Master jest coachem dla współpracowników, mediatorem na wypadek pojawiających się konfliktów czy spięć, ma szeroki repertuar metod dotyczących zarządzania zespołem. I doskonale wie, jak wspierać team w codziennej pracy.

Oczywiście, do pełnienia roli Scrum Mastera nie potrzeba dodatkowych akcesoriów w postaci piłki (lub poduszki), którą podaje się ludziom stojącym w kręgu i relacjonującym co rano, jak wyglądała ich praca poprzedniego dnia. Zamiast wręczania gadżetów wystarczy zachęta, żeby dzielić się swoimi spostrzeżeniami (bo wszystkie są cenne) i żeby rzeczywiście całe daily spędzić na stojąco.

Podkreśla to dynamikę spotkania, szybki przekaz informacyjny. Osoby techniczne, testerzy czy kontrolerzy jakości mają spędzić tylko chwilę na porannej odprawie, a następnie – poinformowani, że wszystko jest w porządku – wracają do wykonywania swoich obowiązków.

Jeśli Scrum Master dobrze pozna ludzi, których ma wspierać i będzie umiał do nich dotrzeć, sprint przebiegnie bez większych zakłóceń. A sytuacje stresowe zostaną szybko rozwiązane, wyciszone. Scrum Masterem można zostać po kursach opatrzonych certyfikatami, można korzystać z fachowej literatury czy szkoleń dedykowanych tej profesji.

Ale najnowsze trendy są takie, by do prowadzenia sprintów wyznaczać tę osobę w zespole, która najlepiej się komunikuje i realizowany materiał zna „od podszewki”. To zespół decyduje wówczas, kto poprowadzi go po trudach sprintu, a kandydat na Mastera albo podejmuje wyzwanie, albo szuka pomocy kogoś z zewnątrz...

Ponieważ pojęcie „scrum” wywodzi się z gry w rugby, można – w działaniach zespołowych – mówić o wspólnym tworzeniu tzw. młyna, czyli formacji rozgrywającej, która pracuje nad wynikiem meczu. Od tego, jak zintegrowani są zawodnicy zależy, czy kolejne linie graczy wykonają poprawnie powierzone im zadania.

MOŻE ZAINTERESUJE CIĘ TAKŻE

Rynek

Zawody przyszłości, czyli jak będzie wyglądał rynek pracy?

Wraz z szybkim tempem rozwoju technologicznego świata zmienia się globalny przemysł, a w konsekwencji także rynek pracy. Duża część wykonywanych obecnie przez człowieka czynności w bliższej lub dalszej przyszłości zostanie zautomatyzowana bądź będą ją wykonywać roboty. Jednak w miejsce profesji, które odejdą do lamusa, pojawią się nowe. Szacuje się, że ponad połowa dzieci urodzonych w ostatnich dziesięciu latach będzie pracować w zawodach, które dopiero się tworzą lub jeszcze nie istnieją.

Utalentowany „młynarz” widzi całe boisko, a nie tylko swoje pole obrony lub ataku. Nad kompetencjami na stanowisku Scrum Mastera od lat głowią się badacze rynku. Mówi się, że ktoś, kto nigdy nie programował, nie zrozumie specyfiki pracy nad kodem. Ktoś, kto nie zajmuje się przemysłem, nie śledzi trendów z zakresu automatyki i robotyki – nie udźwignie ciężaru zadań, jakie stoją przed sektorem produkcji, nie wczuje się w 100% w charakter danej specjalizacji.

W pracy Scruma Mastera nie chodzi jednak o całkowite utożsamienie się ze stanowiskiem, które pełni koleżanka czy kolega w zespole – to bardziej reagowanie na wnioski zgłaszane przez te osoby i zwinne poprowadzenie całego zespołu przez kolejne etapy produkcyjne.

Źródło: Materiały redakcyjne